គោលនយោបាយនាំអង្ករចេញជួយឈ្មួញឬជួយកសិករ?

ការអភិវឌ្ឍវិស័យកសិកម្មជាយន្តការធ្វើឲ្យប្រទេសមួយចាកផុត ពីភាពក្រីក្រ។ ជាក់ស្ដែងប្រទេសកម្ពុជា មានយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍលើវិស័យកសិកម្មតាមរយៈគោលនយោបាយនាំចេញ អង្ករជាមធ្យោបាយមួយសម្រាប់ប្រែក្លាយប្រទេសចាកផុតពីភាពក្រី។

ដោយ អាន ស៊ីថាវ
2013-02-13
គោលនយោបាយនាំអង្ករចេញជួយឈ្មួញឬជួយកសិករ.mp3

កសិករស្ទូងស្រូវ នៅស្រុកអង្គស្នួល ខែត្រកណ្ដាល កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១០

RFA/Vohar Cheath

ប៉ុន្តែអ្នកវិភាគកសិកម្មបានអះអាងថា គោលនយោបាយនាំចេញអង្ករនេះ ហាក់ដូចជាជួយឈ្មួញនាំចេញច្រើនជាងជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពកសិករដែល ជាអ្នកដកស្ទូង ច្រូតកាត់ផ្ទាល់។ ធនាគារពិភពលោក និងអង្គការសហប្រជាជាតិ យល់ថា ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចឲ្យស្របទៅកំណើនចំណូល របស់ប្រជាជនភាគច្រើន ទើបជាការអភិវឌ្ឍពិតប្រាកដ។
ចំណាត់ថ្នាក់ អភិវឌ្ឍប្រទេសទាំងអស់លើពិភពលោកចែកជា ៥ប្រភេទ គឺប្រទេសក្រីក្រ ប្រទេសមានការអភិវឌ្ឍមធ្យម និងប្រទេសអភិវឌ្ឍ រួមទាំងដំណើរហក់ឡើងពីប្រទេសក្រីក្រទៅប្រទេស មានការអភិវឌ្ឍមធ្យមចំនួនពីរផ្សេងទៀត។ មានន័យថា ការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្សឲ្យស្របទៅនឹងស្ថានភាពអភិវឌ្ឍជាក់ស្ដែង ដែលជាទូទៅអ្នកសេដ្ឋកិច្ចហៅថា ដំណាក់អភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចអន្តរកាល។

ជាទូទៅ ដើម្បីមើលដឹងថា ប្រទេសមួយជាប្រទេសក្រីក្រ ឬប្រទេសជឿនលឿន គឺគេមើលអំពីចំណូលប្រជាជនមនុស្សម្នាក់ (Per Capital Income)។ ឧទាហរណ៍ប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ដោយសារតែចំណូលរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាម្នាក់ក្រោម ១ពាន់ដុល្លារអាមេរិក។

ធនាគារពិភពលោកបានឲ្យនិយមន័យថា ប្រទេសចំណូលទាប (Low Income Country-LIC) មនុស្យម្នាក់មានចំណូល ៧៦៥ដុល្លារ ឬតិចជាងនេះ។ ប្រទេសចំណូលទាបកម្រិតមធ្យម (Lower Middle Income Country-LMC) មនុស្សម្នាក់មានចំណូលចន្លោះ ៧៦៦ដុល្លារ ទៅ ៣.០៣៥ដុល្លារ។

ប្រទេសចំណូលមធ្យមកម្រិតខ្ពស់ (Upper Middle Income Country-UMC) មនុស្សម្នាក់មានចំណូលចន្លោះ ៣.០៣៦ដុល្លារ ទៅ ៩.៣៨៥ដុល្លារ។ ប្រទេសចំណូលខ្ពស់ (High Income Country-HIC) មនុស្សម្នាក់មានចំណូលច្រើនជាង ៩.៣៨៦ដុល្លារ និងប្រទេសទី៥ គឺប្រទេសដែលមានចំណូលខ្ពស់ដោយសារប្រេង ឬធនធានធម្មជាតិ ដែលប្រជាជនម្នាក់ៗ មានចំណូលច្រើនជាង ៩.៣៨៦ដុល្លារដែរ។ ប៉ុន្តែស្ថាប័នអង្គការសហប្រជាជាតិយល់ថា ប្រទេសដែលនៅក្នុងដំណាក់កាលទីប្រាំនេះ មិនមែនជាប្រទេសចំណូលខ្ពស់ពិតប្រាកដឡើយ ដោយសារអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងបានមកពីធនធានធម្មជាតិមិនមែនកើតចេញពី សកម្មភាពមនុស្ស។

ការអភិវឌ្ឍប្រទេសត្រូវឆ្លងកាត់មូលដ្ឋានសេដ្ឋកិច្ចបី គឺកសិកម្ម ឧស្សាហកម្ម និងសេវាកម្ម។ ប្រទេសនីមួយៗដែលមានអភិវឌ្ឍពិតប្រាកដ ត្រូវពឹងលើកត្តានេះ ដែលកើតឡើងពីសកម្មភាពមនុស្ស ឬ អភិវឌ្ឍឲ្យឆ្លើយតបទៅនឹងការអភិវឌ្ឍចំណូលរបស់ប្រជាជន ដែលបានមកពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចពិតប្រាកដ។

អ្នកវិភាគកសិកម្មលោក ស្រី ចន្ធី មានប្រសាសន៍ថា ដើម្បីដឹងថា ប្រទេសមួយជាប្រទេសក្រីក្របាន គឺត្រូវមើលអំពីមុខរបររបស់ប្រជាជនភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសនីមួយ ថា តើពួកគាត់រំពឹងលើអ្វី។ បទពិសោធន៍របស់ពិភពលោកប្រទេសមួយជាប្រទេសក្រី គឺប្រទេសនោះពឹងលើវិស័យកសិកម្មជាចម្បងសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍ សេដ្ឋកិច្ច។

លោក ស្រី ចន្ធី៖ «កាលណាប្រទេសភាគច្រើននៅក្នុងចំណាក់ប្រទេសក្រីក្រ គឺពឹងផ្អែកវិស័យកសិកម្ម ហើយកសិកម្មហ្នឹងទៀតសោត ហៅថាកសិកម្មបឋម ការកែច្នៃអីមានកម្រិតតិចតួចបំផុត ប្រមូលផលទិន្នផលបានទាប។ ឧទាហរណ៍យើងសល់ល្បើសផលិតកម្មខ្លះនាំចេញ ប៉ុន្តែនាំចេញទាំងស្រស់ អត់កែច្នៃអត់អីទេ»។

លោក ស្រី ចន្ធី មានប្រសាសន៍ថា នៅពេលមានការអភិវឌ្ឍវិស័យកសិកម្មខ្ពស់ តាមរយៈប្រើគ្រឿងម៉ាស៊ីនគាំទ្រដល់វិស័យកសិកម្ម ដើម្បីជំនួសកម្លាំងពលកម្ម គឺចាត់ទុកថា ប្រទេសនោះចាកផុតពីភាពក្រីក្រជាបណ្ដើរៗ។ លោកបញ្ជាក់ទៀតថា ដើម្បីប្រែក្លាយកម្ពុជា ចាកផុតពីភាពក្រីក្រ គឺកម្ពុជាត្រូវពឹងលើការអភិវឌ្ឍធនធានមនុស្ស ដើម្បីចាប់យកឧកាសការងារក្រៅពីវិស័យកសិកម្ម។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍកសិកម្មនៃការនាំចេញអង្ករដែលរដ្ឋាភិបាលដាក់ ចេញក្នុងគោលបំណងកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជានោះ ស្ថិតក្នុងភាពមិនច្បាស់លាសនៅឡើយ ដោយសារតែការទទួលផលពីចំណូលការនាំចេញអង្ករនេះមានភាពខុសគ្នា រវាងអ្នកនាំចេញ និងកសិករដែលជាអ្នកផលិត។

លោក ស្រី ចន្ធី បានបញ្ជាក់ថា ការទទួលផលពីការនាំចេញអង្ករមួយលានតោនមិនស្មើគ្នា បណ្ដាលមកពីផលនៃការកែច្នៃនាំចេញនេះ មិនឆ្លើយតបទៅការលើកកម្ពស់ផលិតភាព ឬចំណូលរបស់ប្រជាកសិករឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនោះទេ។

ឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហានេះ ប្រធានសហព័ន្ធអ្នកនាំចេញអង្ករកម្ពុជា លោកឧកញ៉ា គឹម សាវុធ មានប្រសាសន៍ថា ការអភិវឌ្ឍត្រូវចាប់ផ្ដើមពីធំមកតូច ដូចជាការអភិវឌ្ឍម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចមានការអភិវឌ្ឍខ្ពស់ និងជួយដល់សេដ្ឋកិច្ចតូចតាច ឬហៅថា មីក្រូសេដ្ឋកិច្ច។

លោកបញ្ជាក់ថា ភាពមានទីផ្សារនាំចេញ ជាពិសេសនាំទៅសហភាពអឺរ៉ុប គឺធ្វើឲ្យប្រទេសកម្ពុជា ទទួលបានចំណូលជាប្រព័ន្ធពីការកែច្នៃអង្ករ៖ «ពីមុខឆ្នាំ២០០៩ លក់ស្រូវមួយរយភាគរយលក់ទៅឲ្យវៀតណាម និងថៃ។ មកដល់ឥឡូវ ក្រោយពេលសហគមន៍អឺរ៉ុបលើកលែងពន្ធ យើងអាចនាំចេញបាន ហើយអារឿងនាំចេញថា ជួយដល់ក្រុមហ៊ុននាំចេញ ច្រើនជាងកសិករ។ អាហ្នឹងជាការយល់ឃើញរបស់គាត់ គាត់មានសិទ្ធិនិយាយ។ តែបើគាត់ជាអ្នកជំនួញ គាត់អង្គុយទល់មុខនៅក្នុងសភាពាណិជ្ជកម្ម ឬនៅក្នុងអង្ករពាណិជ្ជកម្មពិភពលោក គាត់នឹងយល់។ កម្ពុជាជាសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារសេរី»។

លោកឧកញ៉ា គឹម សាវុធ មានប្រសាសន៍បន្ថែមថា គោលនយោបាយនាំចេញអង្ករជាយន្តការសមស្របមួយក្នុងការកាត់បន្ថយភាព ក្រីក្ររបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា តាមរយៈការបង្កើតការងារ ដែលកម្មករម្នាក់អាចរកចំណូលជាមធ្យមប្រមាណ ៤ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃ។ ម៉្យាងវិញទៀត ការជួយលើកកម្ពស់ចំណូលកសិករ គឺត្រូវលើកកម្ពស់បច្ចេកទេសកសិកម្ម ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានទីផ្សារ រួមទាំងការបន្សុទ្ធពូជជាដើម។

រោងចក្រកែច្នៃអង្ករមានបទដ្ឋានអាចនាំចេញអង្ករ ត្រូវការពលកម្មចន្លោះពី ១០០នាក់ទៅ ២០០នាក់។ គោលដៅនាំចេញអង្ករមួយលានតោននៅឆ្នាំ២០១៥ ប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវការរោងម៉ាស៊ីនយ៉ាងហោចណាស់ ៥០គ្រឿងបន្ថែមទៀត។ មានន័យថា គោលនយោបាយនាំចេញអង្ករនេះ អាចបង្កើតការងារពីការកែច្នៃអង្ករនាំចេញចន្លោះពី ៥ពាន់នាក់ ទៅ ១ម៉ឺននាក់៕

Milan Tomic

Hi. I’m Designer of Blog Magic. I’m CEO/Founder of ThemeXpose. I’m Creative Art Director, Web Designer, UI/UX Designer, Interaction Designer, Industrial Designer, Web Developer, Business Enthusiast, StartUp Enthusiast, Speaker, Writer and Photographer. Inspired to make things looks better.